Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik başlattığı savaş, dört ayı geride bırakırken bölgede yaşananların ayrıntıları da merak ediliyor. Son olarak Alman medya kuruluşu DW, Ukrayna ordusunun ellerinde tuttuğu savaş esirlerinin şartlarını yazdı. DW muhabiri Anna Fil, özel müsaadeyle savaş esirleri ile görüşerek izlenimlerini aktardı.
ESİRLER ÖBÜR TUTUKLULARDAN FARKLI TUTULUYOR
DW’nin haberi şu halde:
“Ukrayna’daki bir hapishanedeyiz. İkinci kat Rus savaş esirlerine ayrılmış. DW olarak güvenlik sebebiyle binanın yerini açıklayamıyoruz. Rus esirler, öbür tutuklulardan başka tutuluyor. Bunun sebebinin “onların güvenliği için” olduğu söyleniyor.
DW, Ukrayna’daki cezaevleri müdürlüğüne yapılan müracaat sonrasında hapishanedeki Rus esirlerle konuşan birinci basın kuruluşu oldu. Esirlerin yüzlerini göstermemek ve yerlerine dair bilgi paylaşmamak şartıyla haber yapmamıza müsaade verildi. Ayrıyeten haklarında savaş hatası yahut öteki hatalar işlediğine dair iddianame bulunmayan savaş esirleriyle konuşmamıza müsaade verildi. Savaş kabahati işlediğine dair hakkında iddianame olan esirlerle konuşmak için savcıdan ayrıyeten bir müsaade alınması gerekiyordu.
‘SAKLAYACAK BİR ŞEYİMİZ YOK’
Farklı yaş kümelerinden yedi erkek bir hücrede oturuyor. Gazetecilerin onları ziyarete gelmiş olmasına şaşırmıyorlar. Birleşmiş Milletler ve Kızıl Haç’tan her hafta bir vazifelinin geldiğini söylüyorlar.
Rus savaş esirleriyle görüşmelerimiz sırasında hapishane vazifelileri DW muhabirlerine eşlik etti ve kiminle istenirse konuşulmasına müsaade verdi. DW, onaylarını alarak dört tutuklu ile görüştü. Hepsi de profesyonel olarak askerlik yaptıklarını ve “saklayacak bir şeylerinin olmadığını” söyledi.
‘KANDIRILDIK’
Önce Rusya’nın Viborg kentinden gelen Roman’la konuşuyoruz. “Açıkçası kandırıldık” diyen Roman, şöyle devam ediyor:
“İlk başta bunun insani bir şeyle ilgili olduğu söylendi. Fakat akabinde çabucak cepheye gönderildim.”
Ukrayna’nın Harkiv bölgesinde savaşırken yaralanan Roman, Ukrayna ordusunun onu yanlarına aldığını ve sıhhat hizmeti sunduğunu söylüyor.
‘RUS ORDUSU YAĞMACI VE KATİL’
Bir öbür savaş esiri olan Artyom’un ise Ukrayna’ya karşı “özel askeri operasyona” katılması şuurlu bir kararmış. (Editörün notu: Bu tabir, Kremlin tarafından Ukrayna’daki savaş için kullanılan resmi ifade)
Artyom, internette gördüğü bir ilana başvurmuş ve Rus yanlısı ayrılıkçılar tarafından denetim edilen Donetsk’e gönderilmiş. T-72 tipli tankı birkaç gün içinde kullanmayı öğrenmiş ve Zaporijya tarafına gönderilmiş. Lakin tankı ziyan görmüş ve Ukraynalı Azov Taburu tarafından esir alınmış. Artyom kendisine yemek ve sigara verildiğini söylüyor, “Hiç faşist görmedim” diye de ekliyor.
Neden Ukrayna’ya savaşmaya gittiğini sorduğumuz Artyom, “Televizyonda yeterli bir neden için savaştığımız söyleniyor fakat gerçekte durum bu türlü değil. Lakin burada bunu anlayabildim” diyor. Artyom, Rus ordusunu “yağmacı ve katil” olarak tanımlıyor.
ESİRLERİN GÜNLÜK YAŞANTISI
Hapishanedeki hücreler eski mobilyalarla döşeli. Hücre sıkış tıkış ancak pak. Herkes için ortak bir masa var; üstünde de plastik tabaklar ve metal çatal-bıçak kadrosu.
Hapishane gardiyanları, olağanda hapishanelerde plastik çatal-bıçak ekipleri kullanıldığını, fakat savaş esirlerinde durumun farklı olduğunu, bunun sebebinin de birçoklarının bir esir değişimi muahedesini beklemesi nedeniyle agresif olmamaları olduğunu söylüyor.
Rusların öğlen yemekleri gardiyan nezaretinde bir Ukraynalı tutuklu tarafından dağıtılıyor. Öğlen yemeğinde pancardan yapılma Borş çorbası ile karabuğday lapası, hücre kapısının altındaki bir kapaktan içeri itiliyor. Esirler, sabah kahvaltısında etli mısır lapası olduğunu söylüyorlar. Hapishane koridorundaki yemek planına nazaran günde 3 öğün yemek veriliyor. Ayrıyeten esirlerin dışarıda dolaşmalarına ve günlük olarak duş almalarına müsaade veriliyor.
‘TELEVİZYONDA ÇIKAN HABERLERE İNANDIK’
Bir öteki hücrede 20’li yaşlarında üç erkek var. Yataklarının yanı başında da bir yığın kitap. Esirler polisiye roman okumayı sevdiklerini söylüyorlar.
Dimitri, bağlı bulunduğu ünitesinin 24 Şubat’ta Rusya’daki Belgorod kentinden Ukrayna’ya gittiğini bilmediğini söylüyor. “Nereye gittiğimiz söylenmedi. Ukrayna topraklarına girdiğimizde tabelalarla bayrakları görünce nereye geldiğimizi anladık” diyen Dimitri, kelamlarını “Komutanıma burada ne işimizin olduğunu sordum ve o da gereksiz sorular sormamam gerektiğini söyledi” diyerek sürdürüyor. Çernihiv yakınlarında 27 Şubat günü tankı maksat alındığında, Ukraynalılara teslim olduğunu anlatıyor.
Dimitri ve öbür iki savaş esiriyle yaptığımız röportajlar sırasında bir gardiyan, hapishanede misyonlu bir psikolog ve öteki tutuklular da yanımızda bulundu. DW muhabirleri, hapishane vazifelilerinin mevcut bulunmasının esirlerin kelamları yahut konuşma istekleri üzerinde bir tesirinin olmadığı izlenimini edindi. Gardiyanlar konuşmaları dinlemediler, belli bir aralıkta durdular ve DW muhabirlerine baskı uygulamadılar.
DW muhabirleri, Rusya’nın Karelya bölgesinden gelen tutsak Oleg ile özel olarak başka bir odada görüştü. Rus ordusuyla mukavelesini Mart ayında yenilediğini tabir ediyor. Oleg “Ukrayna’ya gidip yardım edeceğimize, orada kendi beşerlerine eziyet edip öldüren milliyetçiler olduğuna dair televizyonda çıkan haberlere inandık” diyor.
‘SÖZLEŞME İMZALATIP UYMADILAR’
Ancak Harkiv yakınlarına ulaştıklarında hiç milliyetçi görmediklerini, köylere gittiklerinde insanların onlara “Gidin buradan! Burada işiniz yok!” dediklerini aktarıyor. Kontratını imzaladığında ona eğitim ve cepheye gönderilmeme kelamı verildiğini fakat yalnızca üç gün sonra 1 milyondan fazla insanın yaşadığı Harkiv kentini kuşatması buyruğu verildiğini anlatıyor. Bağlı olduğu ünite Rusya’ya geri dönmeye çalışmış lakin kumandanları bunu yasaklamış. Ondan sonra kumandanla irtibatı kaybetmişler ve kısa bir mühlet sonra da ünitesi Ukrayna ordusu tarafından esir alınmış.
‘SİVİL ÖLDÜRMEDİK’ DİYORLAR
DW’nin konuştuğu bütün esirler Ukrayna’nın işgaline katıldıkları için pişman olduklarına ve sivil insanlara ateş etmediklerine dair kesin bir lisan kullandılar. Ukrayna makamları da konuştuğumuz esirlerin savaş cürmü işlediklerine dair bir kanıt şimdi bulamamışlardı. Esirlerin palavra makinasına bağlandıkları da aktarıldı.
Cezaevindeki vazifeliler bir tek Vadim S. isimli Rus askerin, palavra makinesine bağlıyken Sumi yakınlarında bir sivili vurarak öldürdüğünü itiraf ettiğini anlatıyor. 23 Mayıs tarihinde Ukrayna’daki bir mahkeme onu savaş kabahati işlediği gerekçesiyle ömür uzunluğu mahpusla cezalandırdı. Bu, Ukrayna’daki Rus savaş esirlerine dair birinci savaş cürmü saikiyle verilen karardı.
ESİR TAKASI OLABİLECEĞİ İÇİN YETERLİ BAKILIYORLAR
DW’nin konuştuğu hiçbir esir makus cezaevi şartları yahut insanlık dışı muameleden bahsetmedi. Ukrayna Adalet Bakanlığına nazaran, bir savaş esirinin yemeği, giyeceği, hijyen eserleri, suyu ve elektriği için yaklaşık 3 bin Ukrayna Grivnası (yaklaşık 95 euro) gerekiyor. Bunun üstüne bir de medikal eserler, ilaçlar ve çalışanların fiyatı de ekleniyor.
Adalet Bakan Yardımcısı Olena Vysozka, DW’ye yaptığı açıklamada savaş esirlerinin gözaltı şartlarının Cenevre Kontratına uygun olması gerektiği için harcamaların haklı olduğunu söyledi. Ayrıyeten Rus tutukluların, Ruslar tarafından ele geçirilen Ukraynalılarla değiş tokuş yapılabilmesi için sağlıklı ve güzel durumda olmaları gerektiğini söyledi.
KÖTÜ MUAMELE VE AZAP İDDİALARI
Birleşmiş Milletler’in Ukrayna’daki İnsan Hakları Ofisi Temsilcisi Matilda Bogner, DW’ye verdiği röportajda, Rus savaş esirlerinin gözaltı şartlarının genel olarak tatmin edici olduğunu söyledi. Lakin Bogner’e nazaran, BM gözlemcileri, Rus askerlerinin yakalandıktan sonra makus muamele ve azap gördüğü argümanlarına dair bilgi de almış durumda.
Bogner, Rusya’da ve Ukrayna’nın Rus denetimindeki bölgelerindeki Ukraynalı savaş esirlerinin yakalandıktan çabucak sonra azap gördüğüne dair ispatlar olduğunu söyledi. Bogner, “Yiyecek ve hijyen eksikliği var ve gardiyanların muamelesi ağır” dedi.
BM, her iki tarafa da savaş esirlerine insanca davranma ve tez edilen tüm azap ve makûs muamele hadiselerini derhal ve tesirli bir biçimde soruşturma davetinde bulundu. Ukrayna’da kaç Rus askerinin tutuklu olduğuna dair resmi bir sayı yok. Sistemli değiş tokuşlar nedeniyle sayıları daima değişiyor.
‘BİR DAHA ASLA ORDUYA HİZMET ETMEYECEĞİM’
Hâlâ bir esir değişimi bekleyen 20 yaşındaki Dimitri, “Umut asla ölmez” diyor. Üç ay esaret altında kaldıktan sonra tek istediği konuta geri dönmek. Ve bir daha asla orduda hizmet etmek istemediğini de ekliyor.”